چکیده مقاله «ضرورت کارآیی و اثربخشی هنر تئاتر و تاثیر آن در شکل‌گیری تئاتر خصوصی»
برای بررسی امکانات و یا عدم امکانات برای داشتن تئاتر خصوصی می‌بایست چند و چون وضعیت تئاتر را با تعریف مشخص از ویژگی‌های آن با نگاهی تیزبینانه و از ابعاد مختلف شناخت و سپس به طبقه‌بندی انواع تئاتر و اهداف آن‌ها پرداخت. این طبقه‌بندی طبعاً می‌بایست بنا بر ماهیت گونه‌های مختلف تئاتر و نحوه مدیریت و برنامه‌ریزی آن‌ها انجام گیرد تا بتواند در درازمدت به نتیجه نسبتاً مطلوب برسد.
از آن جا که موضوع مورد بحث تئاتر خصوصی است، شاید طبقه‌بندی انواع تئاتر به تئاتر حرفه‌ای، تئاتر آماتور، تئاتر تجربی و تئاتر کودکان بتواند جوابگوی این سوال باشد، که اولاً آیا می‌توان این ۵ نوع تئاتر را در شکلی سازمان یافته خصوصی کرد یا همچنان می‌بایست آن‌ها را وابسته به سازمان‌های دولتی نگاه کرد؟! ثانیاً چگونه می‌توان راه‌هایی را شناسایی کرد برای جدا کردن تئاتر دولتی و یا به قولی Public و تئاتر خصوصی Private .
پیش از هر گونه تحلیلی برای یافتن پاسخی مناسب به این سوالات در درجه اول می‌بایست به بررسی روانی ناشی از عادت به وابستگی دولتی هنرمندان تئاتر پرداخت که این خود مقوله‌ای است که نیاز مبرم به آسیب‌شناسی دارد و سپس به مسائل زیر ساختی شامل مدیریت و برنامه‌ریزی برای تئاتر خصوصی و حمایت‌های مالی براساس تعرفه‌ها و موازین قانونی را شناسایی کرد.